1. Czym jest wapń i za co odpowiada?
Wapń jest jednym z mikroelementów – jednym z najważniejszych dla organizmu każdego człowieka. Jest ono zatem głównym składnikiem mineralnym w organizmie człowieka, a zdecydowana większość wapnia znajduje się w kościach i zębach, których jest podstawowym materiałem budulcowym. Pozostała ilość tego pierwiastka zawarta jest w tkankach miękkich oraz w płynach ustrojowych, gdzie spełnia inne, niż budulcowe, funkcje. Kości stanowią magazyn dla wapnia krążącego w płynach pozakomórkowych, pomagający utrzymać stałe stężenie tego składnika we krwi.
Wapń, poza udziałem w budowie kości i zębów, uczestniczy w wielu procesach metabolicznych: aktywacji niektórych enzymów, budowie hormonów, przewodnictwie bodźców nerwowych, kurczliwości mięśni, przepuszczalności błon komórkowych, w krzepnięciu krwi. Odgrywa także rolę w prawidłowym działaniu układu naczyniowego i pracy serca. Zmniejsza przepuszczalność błon komórkowych, jak również ma znaczenie w obniżaniu ciśnienia krwi. W organizmie człowieka współdziała z witaminą D.
2. Źródła wapnia
Zawartość wapnia w żywności waha się w szerokich granicach: od kilku miligramów w 100 g niektórych owoców, warzyw (np. arbuz, pomidory), niektórych gatunków mięs (np. drobiowe) do ponad 1 g w 100 g mleka w proszku. Najlepszym źródłem dobrze przyswajalnego wapnia jest mleko i jego przetwory, z których wapń absorbowany jest w około 1/3 jego zawartości. Do produktów stanowiących źródło wapnią należą napoje fermentowane (kefir, jogurt) i sery podpuszczkowe dojrzewające (tzw. żółte).
Pewną ilość wapnia znajdziemy także w rybach (np. sardynkach w oleju), jarmużu, liściach pietruszki, nasionach suchych fasoli, boćwinie, migdałach, orzechach laskowych czy nawet suszonych figach i morelach. 
3. Niedobór wapnia
U dzieci długotrwałe niedobory wapnia są przyczyną krzywicy. Niedostateczna podaż wapnia z dietą przez dzieci i młodzież w okresie ich intensywnego wzrostu, połączona z niedoborem witaminy D i małą aktywnością fizyczną, może wpływać na obniżenie szczytowej masy kostnej, co zwiększa ryzyko wystąpienia osteopenii, wcześniejszej osteoporozy i złamań w późniejszym wieku. Natomiast u osób dorosłych może przyczyniać się do demineralizacji kości, powodując ich zmiękczenie i deformację, oraz zwiększać ryzyko rozwoju osteoporozy. W miarę starzenia się organizmu dochodzi do utraty wapnia z kości, czego następstwem są złamania. Złamania te są tym częstsze im mniejsza jest szczytowa masa kostna osiągnięta w okresie rozwojowym. Niedobory wapnia powodują też zaburzenia ze strony układu nerwowego, zwiększenie pobudliwości, jak również mogą prowadzić do wzrostu ciśnienia tętniczego krwi.
Źródło: https://ncez.pl/abc-zywienia-/zasady-zdrowego-zywienia/co-warto-wiedziec-o-wapniu-
