1. Czym jest fluor i za co odpowiada?
Ze względu na wysoką aktywność chemiczną fluor (F) nie występuje w stanie wolnym w przyrodzie. Tworzy liczne związki, które są naturalnymi składnikami gleb powulkanicznych, niektórych zbiorników wodnych lub towarzyszą złożom fosforytów, węgla i ropy naftowej.
W organizmie człowieka fluor występuje w ilości około 3 mg/kg masy ciała, a zapotrzebowanie na ten pierwiastek zmienia się w zależności od wieku, płci i masy ciała. U dzieci 80% pobranego fluoru zostaje zużytkowane na potrzeby rosnących kości i zębów, a u osób młodych oraz w średnim wieku około 50% jest wykorzystane do przebudowy kości. Dawka toksyczna wynosi powyżej 20 mg F/dobę.
2. Źródła fluoru
Źródłem fluoru w diecie jest głównie woda, herbata, produkty zbożowe, warzywa liściaste, orzechy, ryby, ziemniaki. Podstawowym źródłem fluoru dla człowieka jest woda pitna. Jego naturalna zawartość w wodzie może wahać się w szerokim zakresie od poniżej 0,1mg/l do 20 mg/l. W żywności fluor występuje w niewielkich ilościach, poza rybami.
3. Niedobór/nadmiar fluoru.
Niedostateczna podaż fluoru objawia się przede wszystkim obniżeniem twardości szkliwa zębów oraz mniejszą wytrzymałością kości. Niedobory fluoru prowadzą do rozwoju próchnicy u dzieci. Fluor pobierany w nadmiernych ilościach może być toksyczny. Jednym z pierwszych objawów zatrucia tym pierwiastkiem jest plamistość szkliwa zębów. U osób dorosłych spożywających duże ilości fluoru przez dłuższy czas następuje rozwój fluorozy kości. Objawiającą się m. in. usztywnieniem kręgosłupa, zmniejszoną ruchomością stawów. Przy przewlekłym zatruciu fluorem występują zaburzenia w metabolizmie kości, funkcjonowaniu nerek, układu nerwowego oraz mięśniowego.
Źródła: https://ptfarm.pl/pub/File/Farmacja%20Polska/2009/9/04%20%20Fluor.pdf