1. Czym są węglowodany i za co odpowiadają?
Węglowodany to związki głównie pochodzenia roślinnego, które syntetyzowane są z dwutlenku węgla i wody w procesie fotosyntezy pod wpływem światła. Węglowodany potocznie nazywane są cukrami, a ze względu na budowę dzielimy je na cukry proste i złożone. Węglowodany są głównym źródłem energii, zwłaszcza dla naszego mózgu, dlatego bardzo istotnym jest, aby nasza dieta, także redukcyjna, dostarczała ich odpowiednią ilość do naszego organizmu. Glukoza jest jedynym źródłem energii dla mózgu i krwinek czerwonych, dlatego pewne ilości węglowodanów są niezbędne w diecie.
Zapotrzebowanie na węglowodany zależy od wieku, płci, masy ciała, rodzaju wykonywanej pracy i stanu fizjologicznego. Ogromną rolę we właściwym funkcjonowaniu przewodu pokarmowego, a także usuwaniu toksyn i kontrolowaniu profilu lipidowego pełni błonnik, mimo że nie jest on trawiony w świetle przewodu pokarmowego człowieka.
2. Źródła węglowodanów
Tłuszcze występują w wielu produktach spożywczych. Monosacharydy najczęściej występujące w żywności to: glukoza, fruktoza. Glukoza występuje w owocach, sokach owocowych i miodzie. Jest składnikiem cukru buraczanego, laktozy, celulozy, skrobi i glikogenu. Glukoza to najważniejszy cukier, ponieważ większość węglowodanów wykorzystywanych przez człowieka wchłania się do krwi w jej postaci lub przekształca się w nią w wątrobie. Z glukozy organizm jest w stanie wytworzyć wszystkie inne cukry. Fruktozę również znajdziemy naturalnie w owocach, sokach owocowych i miodzie. Jest ona dwukrotnie słodsza od glukozy. Z punktu widzenia żywieniowego najważniejsze węglowodany złożone (wielocukry) to: skrobia, glikogen, celuloza. Węglowodany znajdziemy przede wszystkim w produktach zbożowych, a także w suchych nasionach roślin strączkowych. Mniejszych ilości dostarczają owoce, a także warzywa. Źródłem węglowodanów są także słodycze i wyroby cukiernicze.
3. Niedobór węglowodanów
Diety niskowęglowodanowe ograniczają podaż energii z sacharydów skrajnie nawet do 10%. Są one bardzo różne i zakładają odmienne spożycie kalorii z białka, tłuszczu i węglowodanów. Zagrożenia z długotrwałego stosowania diet niskowęglowodanowych są wciąż dyskutowane. W związku z wyłączeniem produktów skrobiowych i oparciu diety o produkty pochodzenia zwierzęcego, może wzrastać ryzyko zwiększenia poziomu cholesterolu i chorób układu sercowo-naczyniowego. Bardzo duże ograniczenie dostarczania glukozy z żywności może powodować problemy z koncentracją i utrudnione procesy myślowe, gdyż glukoza jest jedynym paliwem dla mózgu. Osoby na diecie niskowęglowodanowej borykają się też często z zaparciami, ponieważ nie dostarczają odpowiedniej ilości błonnika.
